very unusual

very unusual
Common World Bridge

mardi 16 février 2016

een der schoonste foto's welke ik tot nu toe waarnam in het web: de Aloe van Paarl s.a.



//het valt ook the merry botanist niet altijd mee om al die speels op touw gezette botanische namen te onthouden en weer te geven naar wat de oorspronkelijke naam heeft willen duidelijk maken, dat mag iedereen gerust weten, en naar gelang zo'n naam is gelatiniseerd naar Europese gewoontes van velerlei aard kan ik onmogelijk anders mij uitdrukken dan dat ik wil aangeven dat zeker terzake van het botanische beeldmateriaal elke foto opname weer nieuw voor mij is en dat ik op eenzelfde en erbij passende speelse wijze soms een naam bedenk of formuleer waarvan ik de reikwijdte in den aanvang zelf niet erg kan overzien, zoiets noemde je een hobby. Het zou ondoenlijk zijn van mij in deze tijd een vermelding te vragen van een botanisch systeem of denkwijze, ik ken zoiets niet in persoonlijk antwoord, wellicht dat een ander daar wel inzicht op heeft? Voor mij vormen al die toestanden en omzichtigheid met de bloemen, de planten en de bomen vooral een heel aardige zaak om mij in te verdiepen. Dit dan allemaal met als beleving 'oh ja da's leuk' en in de wetenschap dat ik in het ontdekken van de speelse organische vormen de inhouden opdoe die voor mijn denken heel essentieel zijn, een soort breinvitamine.




De woorden vinden die bij de bloemen horen en ze zelfs te horen fluisteren als boven een waterstroom waarnaar ik telkens weer kan terugkeren voor een verbetering in mijn aandachtig beluisteren van alle geluiden welke ik volgens een wonderlijk principe van ordening allemaal een passende plaats kan geven, daarmee voorzie ik mij van nieuwe energie en inzichten die in een geheel ander verband nu juist het verrassende van die wonderlijke maar niet minder de logica volgende zinswendingen uitmaken voor mijn manier van betogen en beschrijven. Het zijn zo dikwijls zaken en omstandigheden waar onze wereld zo lange tijd veel moeite mee heeft gehad waarin ik mij kon bekwamen er een kennis en begrip van op te doen, bekende Nederlanders begrijpen er weer alles van. 


Daarom vind ik het nu bij het geven van de hierboven vertoonde beeldplaat een goede gelegenheid erop te wijzen, dat niet iedereen dat oog en dat aanvoelen van die gigantisch gecompliceerde wereld van de vegetatie is gegeven om met een geëigende gave voor het woord en een zintuig om onderscheid te maken tussen de hoofdzaken en de bijkomstigheden aan zo'n prachtig landschap als ge hierboven ziet de waarde toe te kennen die deze foto met de passende bewerking daarbij verdient.

De naam die de oplader van het beeld, je zou zeggen de kunstenaar maar tegenwoordig nog wordt dikwijls naar de technische handeling gegrepen om de relatie met de maker te benoemen, hangt samen met de wat merkwaardige stervormige bladeren van de Aloe midden in de voorgrond, deze heeft daaraan  toegevoegd een botanische adjectief dat te moeilijk is om weer te noemen, en deze succulent, half-cactee, werd opgemerkt en op foto genomen midden tussen de planten en grassen waar zij zich het beste bij thuis voelt, ergens op de hellingen boven de plaats Paarl in Suid Afrika. Ik kwam bij het beeld via een pagina in Wikipedia die over die plaats Paarl gaat, en juist vanwege de bewerking van de oorspronkelijke foto komen de kleuren en de droogte van de gewassen beter tot hun recht en merken wij dat op een zo hoog gelegen plateau de zonnestralen wat sterker doordringen want de foto valt vooral op vanwege het doorschijnend karakter en het gouden zonlicht dat erin met ons oog lijkt te spelen om ons te behagen.



Het zou de moeite waard zijn voor de maker wellicht wanneer ik diens naam vermeld - iedereen kan ook zelf de foto opzoeken in sa.wikipedia.org e.v. - maar ik vind het gewoon niet zinnig meer voor de 21 eeuw dat bij elk kunstwerk de naam en de toenaam van de kunstenaar worden vermeld en ik geloof evenmin dat dat de toekomst zal uitmaken voor de overgrote bedrijvigheid op het gebied van vorm en kleur die onze tijd te zien geeft en heb geconcludeerd dat vanwege de evenredige hype in het beschrijven en klassificeren van de kunstenaars en hun werk uit het verleden wij niet moeten menen dat ons heden en onze toekomst te vangen zullen zijn met zulke dode methodiek/
indien je de zaken levendig wilt houden dan ga je losjes om met de aard en de naamgeving voor de kunstenaar, een pseudoniem of schuilnaam helpt ook al niet, en indien de nadruk niet meer zal komen te liggen op de incidenteel ontdekte schoonheid van het kunstvoorwerp en het genoegen  dat wij erbij ondervinden juist daarin die schoonheid te vinden waar iedereen zo bijna krampachtig naar op zoek lijkt te zijn het voorwaardelijk gegeven van de artistieke vrijheid in het geding zal komen in een voor velen onomkeerbare zin en dat juist wil ik niemand inclusief mijzelf aandoen.

= denk ook maar niet dat het mij louter om het eigen werk gaat want dat is niet zo, en alle geroep vanwege de grote man en zijn naam wens ik te repliceren met de woorden dat het nu juist beter ware Allah zijn grootheid toe te kennen en zichzelf als diens profeet dan maar beter over te slaan voor het zicht van de algemene aandacht/



men leze de vertellingen van afgelopen nacht om te begrijpen dat in de keuken van atelier 5/2nd niet langer sprake is van een wat merkwaardige sfeer en het gevoel dat er iemand op je let en over je schouder meekijkt, maar dat er een man en paard en mogelijk ook wagen ten hemel werden gevoerd was een moeilijke Maple Leaf experience/ luck looks puck/ so-so en dat ik blij mij mag betonen dat alle mensen tezamen mij ervan weerhielden daar maar meteen daar achterna ook mee te gaan ten hemel.